Pełnił funkcję wykładowcy pedagogiki na Uniwersytecie Warszawskim, w Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie i Wszechnicy Świętokrzyskiej w Kielcach, był kierownikiem pracowni w Instytucie Psychologii PAN i dyrektorem Centralnej Komisji Egzaminacyjnej. Główne dzieła: Podstawy teorii oddziaływań wychowawczych (1982), Problemy i schematy. Pierwszy rok nauki dziecka (1991), Jak uprawiać badania oświatowe. Metodologia praktyczna (2000), PIRLS. Jak czytają dzieci w Polsce i na świecie (2006), Szkoła dla życia (2018). Uczestnik wielu konferencji Polskiego Towarzystwa Diagnostyki Edukacyjnej.
Sesja plenarna I. Szkoły i wyniki (9.30 - 11.00)